Akolita
Posługa
Akolita (gr. akolouthos - osoba towarzysząca) to osoba ustanowiona do posługi podczas Mszy św. i innych wydarzeń liturgicznych. Jest to jakby stopień pomiędzy lektorem (ministrantem) a diakonem. Akolitą zostaje się po "obrzędzie ustanowienia" podczas którego biskup przekazuje kandydatowi kielich z winem i chleb. Obecnie nie mam możliwości w Polsce zostania akolitą na stałe. Seminarzyści otrzymują posługę akolitatu na IV roku studiów.
Możliwości
Jako szafarz nadzwyczajny akolita może podawać podczas Mszy św. komunię, wystawiać do adoracji Najświętszy Sakrament oraz chować Go. Może też za zgodą przełożonego zanieść komunię choremu, a w wypadkach szczególnych udzielić jej jako posiłku na drogę do życia wiecznego (wiatyk). W tym wypadku zgoda może być domyślna, lecz należy niezwłocznie powiadomić przełożonego (np. proboszcza).Akolita może także czyścić naczynia liturgiczne (puryfikacja) i okadzać celebransa.)
Akolitat w historii
Do 1972 roku akolitat był ostatnim, stopniem niższych święceń. Święcenia takie były udzielane w czasie studiów seminaryjnych. W kolejności były to:
* ostiariat
* lektorat
* egzorcystat
* akolitat
Akolita miał prawo podczas Mszy św. podawać wino i wodę na ofiarowanie a także nosić lichtarze z zapalonymi świecami. Do dzisiaj lichtarze te nazywa się akolitki. Akolita w niektórych okresach musiał nosić tonsurę. Jej brak był niekiedy uznawany za grzech śmiertelny (np. Kodeks Mikołaja z Koźla).
Wykorzystane materiały
* serwis katolik.pl
* Leksykon pojęć teologicznych i kościelnych
* ABC Chrześcijanina